Warappakreek
Blijf op de hoogte en volg Stephanie
08 November 2014 | Suriname, Paramaribo
Vandaag stond de trip naar de Warapapakreek op de planning. We moesten om half 5 ons bed uit. Nou ik ben al geen vroege vogel, dus je snapt wel hoe ik me voelde! Als we naar stage moeten, staan we om half 6 op dus ben wel wat gewend. Om 6 uur werden we bij het Krasnapolsky hotel verwacht en zouden door een bus worden opgehaald. Dit gebeurde ook. We reden over de hoge brug richting het groene gebied en weg uit de stad. De gids vertelde veel over de omgeving. De gids vertelde dat de brug waar we overheen reden op zijn hoogste punt 50 meter is. Maar helaas klopte dit niet, want de brug is op z'n hoogst 75 meter. Oeps... Aan wat de gids tijdens de busrit vertelde merkte ik dat ik eigenlijk al veel nieuwe dingen heb geleerd. Het was ongeveer 1,5 uur rijden naar de plek waar we op de boot stapten richting Bakkie. Tijdens de busrit en het varen vertelde de gids veel over de geschiedenis. Bakkie is een dorp gelegen aan de Warapapakreek. De Warapapakreek werd vroeger gebruikt om op een aantal plantages te komen. Bakkie is een dorpje waar nu z'n 50 mensen wonen. Er wonen ook twee Nederlanders die de Warapapakreek opnieuw hebben uitgebaggerd, omdat deze helemaal dicht was geslipt. Ze hebben de oude route opnieuw uitgebaggerd tot aan de oceaan. Deze route hebben wij gevaren. Het is een mooie natuurlijke omgeving. We moesten snel richting de oceaan varen, want anders werd het water te laag en zouden we vast komen te liggen. Bij de oceaan hebben we nog twee rode ibissen gezien. Tijdens het varen zagen we pilaren op de kant staan. Deze pilaren diende als ingang van een plantage. Op de terugweg stapten we even uit om een stukje te wandelen. M'n prachtige palladiums kwamen hier goed van pas. Overal waar je keek zag je muggen. Echt verschrikkelijk! We hebben een stukje gelopen naar wat oude apparatuur die vroeger werd gebruikt op de plantages. Deze zijn bij de afschaffing van de slavernij onklaar gemaakt. Toen gauw terug naar de boot. We vaarden terug naar het dorpje Bakkie. We kregen een rondleiding door de tuin van de eigenaren. Bij elk boompje werd gestopt en dingen over verteld. Heel interessant natuurlijk, maar met de felle zon op je hoofd rond 12 uur is geen aanrader. Jeetje wat een hitte zeg! Ik heb wel katoen van een katoenplant vastgehouden. Dat vond ik heel leuk! Daarna hebben we souto soep gegeten en zijn naar het museumpje van het dorp gegaan. In dit museum lagen voorwerpen die gevonden zijn op de plantages en die tijdens het uitbaggeren zijn gevonden. De gids vertelde over de geschiedenis. Heel interessant allemaal. Daarna vaarden we naar plantage Alliance. Hier hebben we geluncht. Daarna zijn we over de plantage gelopen. Er stonden nog huizen die vroeger werden gebruikt toen de plantage nog in bedrijf was. Naja huizen.. Oude en vervallen 'huisjes'. Daarna zijn we weer op de boot gestapt richting het vaste land en zijn met de bus weer terug gereden naar Paramaribo. We werden weer bij het Krasnaposky hotel afgezet en hebben hier heerlijk wat gedronken. Mmmm die chocolademelk was heerlijk! De volgende dag zaten m'n voeten helemaal onder de muggenbulten. Niet normaal! Ik denk per voet dat ik wel 20 a 30 nieuwe bulten erbij heb gekregen. Een paar kriebelden dus dacht dat ik geluk had, maar 's nachts jeetjeeee.. Dacht dat ik gek werd van de pijn en jeuk. Allemaal troep erop gesmeerd, had geen nut. Toen had ik een briljant idee om m'n ijspack uit de vriezer te halen en deze in een handdoek te wikkelen en tussen m'n voeten gelegd. Door de kou voelde ik niks meer en kon zo gelukkig slapen..